Κανένας χωρίς γιατρό και φάρμακα

Αυτή την περίοδο οι πολίτες της χώρας μας βιώνουν με επώδυνο τρόπο όχι μόνο τις δραματικές συνέπειες από την ανεξέλεγκτη έκρηξη της ανεργίας και της φτώχειας, αλλά και της πλήρους κατάρρευσης oλόκληρου του δημόσιου συστήματος ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και κοινωνικής φροντίδας.

Στην ουσία, το σύνολο σχεδόν των ασφαλισμένων της χώρας που ανήκει στον οικονομικά χρεοκοπημένο ΕΟΠΥΥ, πρέπει να πληρώνει από την τσέπη του για την πρωτοβάθμια ιατρική περίθαλψη και για τα φάρμακα που έχει ανάγκη. Οι εργαζόμενοι δηλαδή που έχουν καταβάλει κανονικά και για δεκαετίες τις εισφορές τους στους κλάδους Υγείας των Ασφαλιστικών τους Ταμείων, βρίσκονται σήμερα -λόγω της διαχρονικής λεηλασίας των αποθεματικών, του ληστρικού «κουρέματος» των ομολόγων των Ταμείων και της κατάρρευσης των εισφορών από την ανεργία και την ανασφάλιστη εργασία- τελείως ανοχύρωτοι απέναντι στην αρρώστια, παντελώς αδύναμοι να ανταποκριθούν στο κόστος της περίθαλψης από την οποία εξαρτάται η ίδια τους η ζωή.

Θεσμικά αποκλεισμένοι
Ταυτόχρονα, όμως, έχουμε και ένα διαρκώς αυξανόμενο ποσοστό ανθρώπων (που υπερβαίνει το 30% του συνόλου)  οι οποίοι  έχουν χάσει και τυπικά το δικαίωμα στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και είναι «θεσμικά αποκλεισμένοι» από οποιαδήποτε πρόσβαση στο Σύστημα Υγείας χωρίς καμιά μέριμνα για τα προβλήματα υγείας τους (μακροχρόνια άνεργοι, εργαζόμενοι που δουλεύουν ανασφάλιστοι, επαγγελματίες που έβαλαν «λουκέτο» στις επιχειρήσεις τους ή αδυνατούν να πληρώσουν τις εισφορές τους κ.λπ.). 
Η εξέλιξη αυτή αποτελεί μια πραγματική «υγειονομική βόμβα» που απειλεί ανοικτά πλέον με δραματική επιδείνωση των δεικτών υγείας του πληθυσμού και με διάρρηξη και του ελάχιστου «δικτύου ασφαλείας» για την επιβίωση της κοινωνίας.
Είναι κοινώς αποδεκτό πλέον ότι η οικονομική και κοινωνική κρίση «παράγει» ασθένεια (υπάρχουν επιστημονικές μελέτες που αποδεικνύουν ότι η ανεργία και η εργασιακή ανασφάλεια καθώς και η απώλεια διαθέσιμου εισοδήματος έχουν σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις στην σωματική και ψυχική υγεία).
Και την ίδια στιγμή οι πολίτες, ειδικά οι οικονομικά αδύναμες και ευπαθείς ομάδες, βρίσκονται αντιμέτωπες με το απάνθρωπο και αναξιοπρεπές δίλημμα «ή έχεις λεφτά ή μένεις χωρίς φάρμακα και ιατρική φροντίδα».  Αυτή είναι η πιο τραγική απόδειξη της χρεοκοπίας των μνημονιακών μέτρων, το πιο ισχυρό επιχείρημα για το αδιέξοδο του σταθεροποιητικού προγράμματος, ο πιο σημαντικός λόγος για να σταματήσουμε τώρα τον καταστροφικό κατήφορο και να διεκδικήσουμε το δικαίωμα του λαού μας στην επιβίωση.

Χρηματοδοτική καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ θεωρεί ότι η δημόσια περίθαλψη χρειάζεται επειγόντως μια «χρηματοδοτική» ΚΑΡΠΑ (Καρδιοπνευμονική Αναζωογόνηση). Αγωνίζεται για να μην αντιμετωπίζεται η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ως εμπόρευμα που διατίθεται με όρους αγοραστικής δύναμης, αλλά ως κοινωνικό αγαθό που η Πολιτεία οφείλει να παρέχει σε όλους με ισοτιμία και χωρίς οικονομική επιβάρυνση, ανεξάρτητα από την εργασιακή ή ασφαλιστική θέση κάθε πολίτη.
Αγωνίζεται για να μη μείνει κανένας άνθρωπος χωρίς την ιατρική φροντίδα και τα φάρμακα που έχει ανάγκη, να μη μείνει καμιά δομή Υγείας και πρόνοιας κλειστή λόγω Μνημονίου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ διεκδικεί την άμεση χρηματοδότηση –κατ’ απόλυτη προτεραιότητα- από τον κρατικό προϋπολογισμό του ΕΟΠΠΥ, του ΕΣΥ, της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ) και του κοινωνικού κράτους.
Η πρόσβαση στα δημόσια νοσοκομεία πρέπει να είναι καθολική και δωρεάν, το ανθρώπινο δυναμικό του ΕΣΥ (που είναι εργασιακά και μισθολογικά εξαθλιωμένο) πρέπει να στηριχθεί και η επιβίωση της δημόσιας περίθαλψης πρέπει να γίνει υπόθεση των εργαζομένων στο Σύστημα Υγείας και της κοινωνίας. Είναι απαραίτητη η απεμπλοκή των υποστηρικτικών λειτουργιών των νοσοκομείων (σίτιση, καθαριότητα, φύλαξη, συντήρηση κ.λπ.) από τις ιδιωτικές εργολαβίες που αυξάνουν το κόστος και ρίχνουν την ποιότητα. Στη θέση τους θα μπορούσαν, σ’ αυτή τη φάση, να αξιοποιηθούν πρωτοβουλίες κοινωνικής οικονομίας.
Γενικότερα απαιτείται κοινωνικός έλεγχος της λειτουργίας, της διαχείρισης  και της απόδοσης των δημόσιων νοσοκομείων, καθώς και εδραίωση κλίματος αποτροπής της συναλλαγής και της διαφθοράς με παράλληλη ενίσχυση της κοινωνικής υπευθυνότητας και της ανιδιοτελούς προσφοράς.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι κομβικής σημασίας η συγκρότηση ενός κοινωνικού και πολιτικού μετώπου κατά της παραοικονομίας στο χώρο της Υγείας, κατά της προκλητής ζήτησης, της σπατάλης, της εκμετάλλευσης του αρρώστου.
Χρειάζεται επίσης η λειτουργική διασύνδεση των δημόσιων δομών Υγείας με τις πρωτοβουλίες κοινωνικής αλληλεγγύης (κοινωνικά ιατρεία-φαρμακεία), διευρύνοντας το εύρος και την αποτελεσματικότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών .
Τέλος, ο ΣΥΡΙΖΑ προσεγγίζει την Υγεία με έναν ολιστικό τρόπο, προτείνει ένα συνολικό σχέδιο για την πρωτοβάθμια φροντίδα, την πρόληψη και την αγωγή Υγείας, τη νοσηλεία και την αποκατάσταση, την παρέμβαση στους νοσογόνους παράγοντες του φυσικού και κοινωνικού περιβάλλοντος (εργασία, κατοικία, διατροφή, ατμοσφαιρική ρύπανση, αγροχημικά, οδικό δίκτυο, ρύπανση ακτών-επιφανειακών και υπόγειων υδάτων, καταστροφή δασών από τις πυρκαγιές κ.λπ.).

* Ο Ανδρέας Ξανθός είναι βουλευτής Ρεθύμνου του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ,
υπεύθυνος της ΕΕΚΕ Υγείας