Η κυνική ομολογία του κ. Βενιζέλου

Η κυνική ομολογία του κ. Βενιζέλου ότι οι εργοδότες κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων χρησιμοποιούσαν ως διαμεσολαβητή την τρόικα για να προωθήσουν το άμεσο ξήλωμα των ΣΣΕ, θα παραμείνει ατελής αν δεν συμπληρωθεί με την παραδοχή ότι η Κυβέρνηση Παπαδήμου και Παπανδρέου ανέλαβαν στη συνέχεια να διεκπεραιώσουν στο ακέραιο όλη τη βρώμικη δουλειά σε βάρος των εργαζομένων.

Είναι προφανές, ότι οι εργοδότες ούτε στα καλύτερα όνειρα τους δεν θα μπορούσαν να φανταστούν ότι θα έβρισκαν τόσους πρόθυμους για να ικανοποιήσουν το σύνολο των διαχρονικών αιτημάτων τους, κάτι το οποίο δεν κατάφεραν όλα τα προηγούμενα χρόνια εξαιτίας της σθεναρής αντίστασης των εργαζομένων.

Την ίδια στιγμή δε, που ο κ. Βενιζέλος μαζί με όλο το 2ο μπλοκ κ. Σαμαρά ψήφισαν το 2ο Μνημόνιο του Φεβρουαρίου με το σύνθημα «μνημόνιο ή θάνατος», υπόσχονται τώρα τη δήθεν αναθεώρηση του Μνημονίου, προφανώς για να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις από τη νέα ψυχρολουσία που βίωσαν χιλιάδες συνταξιούχοι μετά και τη σημερινή σφαγή των συντάξεων τους με αναδρομική ισχύ και ακόμα να θαμπώσουν την εικόνα απ’ την εργοδοτική επιδρομή που συντελείτε σε βάρος των εργαζομένων.

Με απύθμενη δόση υποκρισίας και ψεμάτων, τα κυβερνητικά στελέχη της Κυβέρνησης Παπαδήμου, μιλούν με αυταρέσκεια για τη δανειακή σύμβαση αποσιωπώντας την ίδια ώρα το άρθρο 1, που εμπεριέχει τα αντεργατικά μέτρα καταστροφής για τους μισθούς, τις συλλογικές συμβάσεις, τα εργασιακά δικαιώματα και τις συντάξεις.

Είναι οι ίδιοι που εδώ και δύο χρόνια, στοχοποίησαν τους εργαζόμενους και τους διαπόμπευσαν, που δαιμονοποίησαν τις συλλογικές συμβάσεις, τη σταθερή απασχόληση, που χρέωσαν στους μισθούς την κακή οικονομική κατάσταση της χώρας και ξήλωσαν κομμάτι – κομμάτι όλο το εργατικό δίκαιο. Είναι οι ίδιοι που αποδόμησαν με θατσερικής έμπνευσης νομοθετήματα την καθολική κοινωνική ασφάλιση και την οδηγούν τώρα στην πλήρη εξαφάνιση.

Για την εργατική τάξη και τον ελληνικό λαό, το έγκλημα που έχει συντελεστεί έχει ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς. Για το σχεδιασμό, την οργάνωση και την εφαρμογή του δεν εργάστηκε μόνο το Διευθυντήριο της Τρόικας, εργάστηκαν και συμμετείχαν τα κόμματα που στήριξαν την κυβέρνηση Παπαδήμου και Παπανδρέου και ακόμα η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας, η οποία αγνοώντας την πολιτική και ηθική δέσμευση που όφειλε απέναντι στους εργαζόμενους, συμπεριφέρθηκε με τον καταστροφικότερο τρόπο, πιστεύοντας ότι μέσα από ένα σύστημα εξουσίας θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν την πολιτική τους επιβίωση.

Το εργατικό κίνημα και οι απλοί εργαζόμενοι έχουν ήδη καταγράψει στις συνειδήσεις τους με μελανά χρώματα, όσους συνετέλεσαν σε αυτή την κοινωνική καταστροφή και διεκδικούν να βάλουν ένα τέλος. Γιατί ξέρουν πολύ καλά ότι το συμφέρον τους βρίσκεται σήμερα σε αγεφύρωτη αντίθεση με τη βαρβαρότητα των μνημονικών πολιτικων.

 ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ ΡΕΘΥΜΝΟΥ